28 Temmuz 2010 Çarşamba

Ahmet Altan 'dan AN

Hayatın bizim değerimizi bilmediğinden yakınırken aslında hayatın
değerini bilmeyenin biz olduğumuzu anlamamız her zaman mümkündür.

Virginia Wolf'un hayatını,onun yazdığı Mrs. Dalloway isimli romanla
birleştirerek Saatler isimli bir roman yazan Cunningham'ın kahramanlarından biri,o değerini bilmediğimiz anlardan birini daha sonra hatırladığında kederle,o anı ''mutluluğun başlangıçı sandığını ama o anın aslında mutluluğun kendisi olduğunu'' düşünür.

O başlangıç anının devamının gelmemesinden doğan hayal kırıklığı,yıllarca sonra,mutluluğun aslında o an yaşandığını anlamanın yarattığı bir minnettarlığa ve sevince dönüşür.

Kadın,yaşadığı anın adını yanlış koymuş,o anı çok umursamayıp ondan sonra gelecek anlarla ilgilenmiş ve epeyce zaman sonra beklediği anın aslında ona gelmiş an olduğunu anlamıştır.

Hayata tekrar bakmak,ona kaybolmuş bir anı,kıymeti bilinmemiş bir mutluluğu ve çok az insanın sahip olabildiği bir duyguyu yaşamış olduğunu fark etmenin sevincini getirmiştir...

Zamanın bize bağışladığı anlar içinde en değersiz bulduğumuz an genellikleyaşadığımız andır,kıymeti en az bilinen,bütün anlar içinde en ''üvey'' olan, kendimize en uzak tuttuğumuz an tam da avucumuzda bulunan o andır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder